Afgelopen week heb ik mij bevonden in het maar al te verassende Luxemburg. Vriendelijke en warm mensen, die binnen hun kleine landje een hechte gemeenschap zorg voor elkaar en het geheel dragen.

Ik bezocht Stichting Kriibskrank Kanner en mocht een kijkje nemen in het zorg en welzijn van de Luxemburgse samenleving. Ik sprak met de oprichter van de Stichting Anne Goeres. Een zeer innemende en passievolle vrouw, die haarfijn uitlegt hoe de zorg ten opzichte van kinderkanker georganiseerd is.

Een opvallend verschil was, het verschil in het welzijn van de ouders. Er is in Luxemburg een wet dat de ouders beide gedurende 2 jaar, in het totaal 1 jaar betaald verlof op kunnen nemen om zorg te dragen voor het zieke kind. Dit betekend dus dat er altijd iemand is, voor het gezin. Wat in mijn ogen een heel mooi en warm opvangnet is voor ouders, broers en zussen in zo’n ingrijpende periode. Zorgzaam Luxemburg, bedankt voor deze ervaring.

Bekijk hieronder mijn ervaringen in Luxemburg.