Het is kerst en dat betekend dat we stil staan bij de mensen die we om ons heen hebben , degenen waarvan we houden. We kleden ons netjes, zetten een kerstboom op met lichtjes en kerstballen, maken de meest lekkere dingen, drinken en eten als nooit te voren. Bij de een liggen er cadeau’s onder de boom bij de ander hangt er een gevulde sok aan de openhaard. Een knus warm huis waar een familie gezellig aan tafel zit met kaarsen op tafel. Lachend schenkt men nog een glas wijn in en wordt de kalkoen ontdaan van zijn lichaamsdelen. Er wordt vollop genoten van alles wat er op tafel staat en als we denken dat we vol zitten past daar echt nog wel een overheerlijk toetje (schattig woord eigenlijk) bij. 

Kerstmis is dit jaar totaal anders voor mij, ik zit in Albanië in Boret om precies te zijn. Het is een gek en fijn idee tegelijkertijd. Gek omdat ik een ander land ben ver weg van vrienden en een deel van mijn familie. Gek omdat in Albanië de voornaamste geloofsovertuiging de Islam is en dit betekend dat kerst niet groots gevierd word. Gek om geconfronteerd te worden met de armoede die er hier heerst. Gek om te zien dat er mensen op straat liggen te bedelen. Gek om te zien dat een man van 75 jaar zijn eigen schapen moet fokken om te overleven. 

Ook is het fijn omdat ik een deel van mijn familie, mijn ouders, om mij heen hebben met kerst. Fijn om ver weg te zijn van de kapitalistische bombarie rondom kerst. Fijn te kunnen genieten van een prachtig land. Fijn om ons steentje bij te kunnen dragen tegen de armoede aan de arme mensen in de straten van Albanië. Fijn om even stil te staan bij het feit dat er ook een andere kant van de medaille is. Voor mij is dat de kerst gedachte even stil staan bij de minder welvarende mensen, bij de mensen die op straat moeten bedelen voor hun kerstmaaltje, de mensen die familieleden hebben verloren, de mensen die ziek zijn, de mensen die alleen zijn met kerst, de mensen die hun land hebben moeten ontvluchten, de mensen die niet de kansen hebben die voor ons zo vanzelfsprekend lijken. Mijn grootste kerstwens is dat er ooit gelijkheid, harmonie, vrede en liefde voor iedereen op aarde is ongeacht wat je achtergrond, huidskleur of religie is. 

Toen ik vanmorgen opstond realiseerde ik mij hoe gezegend ik ben dat ik gezond ben en de kans heb om te reizen. Ik ben dankbaar voor alle steun die ik heb mogen ontvangen afgelopen jaar, dankbaar voor alle mooie mensen die hun steentje bij hebben gedragen aan DreamCycle en dankbaar voor alle donaties die er gedaan zijn. 

Vandaag is de dag om even stil te staan waar we dankbaar voor zijn, om even stil te staan bij de zegeningen en privileges die wij hebben. En vandaag is de dag om aan anderen te denken die dat misschien niet hebben. Ik heb mij bedacht om ieder jaar met kerst iets te doen voor een goed doel. Een donatie aan een goed doel, een kerstpakket samen stellen voor armen of een dakloze een kerstmaal aanbieden. Iets om bij te dragen aan een betere wereld voor iedereen. Doe jij met mij mee?